Naam: Ben Verkleij
Plaats: Alphen aan den Rijn
Grond: 32 ha
Dieren: 60 koeien, 30 jongvee, 20 schapen
Meer: Gangbaar met biologisch gedachten, weidevogelbeheer, boerenkaasproducent , voorzitter collectief De Hollandse Venen
Bij Wij.land betrokken sinds: 2019
Projecten: Kruidenrijk grasland, bodemproject, Rabo Carbon Bank, studiegroep ecosysteemdiensten
Ben Verkleij: “Groene oases bij Elfstedentocht lieten mij anders denken”
Ben Verkleij (Brentano’s kaasboerderij) is een gangbare melkveehouder met liefde voor weidevogels en sinds enige jaren een duidelijke drang om zijn bedrijfsvoering duurzamer in te richten. Kennismaking met Wij.land gaf hem een extra zetje om te werken aan een levende bodem en kruidenrijk grasland.
Wat bracht jou op het idee om anders te gaan boeren?
“Het begon bij mij eigenlijk tijdens een Elfstedentocht op de fiets in 2018. Het was een ontzettend droge zomer en ik zag daar in Friesland tussen alle verdorde weilanden een paar groene oases. Ik zag toen dat er in die groene weilanden allerlei kruiden groeiden, waarvan ik de namen nog niet eens kende. Toen ben ik gaan nadenken of ik sommige dingen niet anders zou moeten doen.”
Wat doe je zoal om duurzaam te werken?
“Ik probeer onder andere het aantal jongvee zo klein mogelijk te houden, om zo de voetafdruk van het bedrijf laag te houden. En ik bemest en spuit zo min mogelijk. Onkruid haal ik plaatselijk weg, en nu ik bij Wij.land ben weet ook waarom het daar groeit en wat je kunt doen zodat ze niet verschijnen. Ik ben nu ook met kruidenrijk grasland bezig, dat levert ook een betere voeding en gezondheid van de koe. En uiteindelijk ook betere mest, en zo werkt het in de hele kringloop door.”
Hoe ben je bij Wij.land terechtgekomen?
“Dat was toen Wij.land-boer Saskia Joha, met wie ik in hetzelfde natuurcollectief zit, op een ledenbijeenkomst iets vertelde over Wij.land en een oproep deed om ook met de bodem bezig te gaan. Ik vond dat wel interessant en ben toen aan de bodemcursus van Wij.land begonnen.“
Waar zou bij Wij.land meer aandacht voor moeten komen?
“Ik weet niet of het echt een taak voor Wij.land is, het is immers geen belangenvereniging, maar het zou goed zijn als politici zouden zien dat niet alle boeren hetzelfde zijn. Misschien dat Wij.land daar toch iets in kan betekenen.”
“Ik schaam me niet dat ik gewoon een gangbare boer ben en ik word er ook niet op aangevallen”
Heb je ooit gedacht over een stap naar biologisch?
“Een van de redenen dat ik geen biologische boer ben, is dat we zelf kaas maken en als biologische boer mag je bepaalde middelen tegen bacteriën niet gebruiken en dat vind ik toch wat te spannend. Maar binnen Wij.land is dat geen probleem, ik schaam me niet dat ik gewoon een gangbare boer ben en ik word er ook niet op aangevallen. Andersom ook niet. Iedereen laat elkaar in zijn waarde.”
Jullie verkopen de kaas ook zelf?
“Ja we hebben een kaasautomaat! Alsof je bij de snackbar staat, maar dan met stukken kaas. Dat loopt ontzettend goed.”
Is weidevogelbeheer altijd onderdeel geweest van het bedrijf?
“Mijn vader deed niet aan weidevogelbeheer, maar eigenlijk was ik er als kind al mee bezig. Ik zag ze altijd lopen en hielp ze over de sloot als er gemaaid ging worden. Nu is het 25 jaar mijn passie.”
Wat is het leukste van boer zijn?
Het melken, dat vind ik heerlijk. Het houdt me fit. Ik heb geen radio nodig, ik geniet van wat er om me heen gebeurt. Ik voer ook niet tijdens het melken, ze komen vanzelf en alles gaat meestal heel soepel.”
Zijn er verder nog interessante ontwikkelingen in het bedrijf?
“Sinds kort is mijn dochter teruggekomen van vier jaar Australië en heeft ook een vriendin meegenomen. Dat geeft nieuwe dynamiek in het bedrijf. Ik ben zelf 64 en mijn vrouw 62, dus het wordt langzaam tijd om na te denken hoe wij misschien het eens wat rustiger aan kunnen gaan doen”
Wat zou je doen met een miljoen?
“Ik zou er wat land bij kopen. Ik heb 60 koeien met 30 hectare, dat is best krap. Gezien de duurzaamheid zou het meer in verhouding zijn als ik meer land heb om voldoende eigen voer te produceren. Dus dat zou de meest logische uitgave zijn. Een grote vakantie hoeft niet, ik ben altijd blij op mijn eigen boerderij.”
