Boer in beeld: Saskia Joha

Naam: Saskia Joha

Plaats: Nieuwveen

Grond: 30 ha

Dieren: 50 vleeskoeien, 70 schapen

Meer: Fruitboomgaard

Bij Wij.land betrokken sinds: 2016

Projecten: bodempilot, grazersgroep

Zie ook andere boeren in de rubriek Boer in Beeld

Hoe kwam je bij Wij.land terecht?

“Ik las dat Wij.land (toen nog Commonland) bezig was met een pilot in het veenweidegebied rond Amsterdam en daar wilde ik eigenlijk wel aan meedoen. Het sprak me heel erg aan hoe ze met de bodem bezig waren en de vraag hoe dat tot een verdienmodel kan leiden. Het 4-returnsmodel dus, dat sprak me erg aan. Dus toen heb ik zelf contact gezocht.“

Levert het je al iets op?

“Zeker. Ik was al wel bezig met op een andere manier met de bodem omgaan, maar je weet niet goed hoe dat moet. Dus je bent maar een beetje aan het pionieren. Nu doen we dat met een groep boeren met elkaar met begeleiding van Wij.land, je leert ook van elkaar. Dat is een stuk fijner pionieren.”

Wat zijn je verwachtingen?

“In de Bovenkerkerpolder hebben we al veel weidevogels zitten, maar ik denk dat als we een betere bodem hebben met meer bodemleven, dat het ook een positief effect heeft op de weidevogels. En ik denk dat de kwaliteit van ons eindproduct, het vlees, ook gewoon beter is. Dat is iets wat we wel willen laten onderzoeken.”

Wat maakt Wij.land uniek?

“Allerlei nieuw kennis is altijd gericht op melkveebedrijven, kijk naar Wagenings onderzoek, of het veenweide innovatiecentrum. Bij Wij.land maakt het niet uit of je nou melk- of vleeskoeien houdt, het gaat om de bodem. Dat is een heel fijne benadering. En het samen optrekken met andere boeren, waarbij iedereen elkaar in zijn waarde laat, is heel prettig. Iedereen kan experimenteren en leren van elkaar.”

Waar moet meer aandacht voor komen?

“De meerwaarde in euro’s, het moet uiteindelijk wel een verdienmodel opleveren. Verder is aandacht voor bodemdaling wel belangrijk, Wij.land zou zich aan kunnen sluiten bij regiodeal groene hart.“

Wat vind je het leukst aan boer zijn?

“Ik kom niet uit een boerenfamilie, ik wilde als klein meisje al boer worden, en nu ben ik het. En het is heel fijn, vrij, lekker buiten, met de dieren, niet te plannen.”

Wat is minder leuk?

“Het werk is nooit klaar. Maar verder zijn er eigenlijk geen minpunten. Misschien is het grootste minpunt nog klagende collegaboeren die in een slachtofferrol kruipen. Ik las vandaag in de krant boeren die beweerden dat ze door alle regels in Nederland naar het buitenland moesten vertrekken. Misschien geldt dat als je maar in een richting kunt denken, wellicht heb je al een paar afslagen gemist.”

 

Ga naar meer portretten in de rubriek Boer in Beeld

Zie hier hoe Saskia de bodemcursus heeft ervaren:

Ga naar de bovenkant