Boer in beeld: Miranda van Leeuwen-Van Rijn

Miranda van Leeuwen-Van Rijn, boerendochter, zette 10 jaar geleden haar baan in de maatschappelijke dienstverlening opzij om zich te voegen in het bedrijf van haar man Ko van Rijn. Mede door haar invloed werd Boerderij de Zonnewijzer, gelegen op landgoed Amelisweerd en Rhijnauwen, niet alleen een groen bedrijf , maar ook een publiekstrekker.

Boeren op een landgoed, wat betekent dat?
“De boerderij is prachtig gelegen, we zitten eigenlijk in een bos. Dat betekent ook dat je als pachter met specifieke voorwaarden te maken hebt. Zo mogen we op bepaalde percelen geen kunstmest gebruiken, en scheuren mag op geen van de percelen. Maar wij zijn daarnaast zelf ook al erg bezig met duurzaamheid en biodiversiteit. We spuiten niet, doen aan randenbeheer en kunstmest is nu ook een vraagstuk. Vanuit de gemeente Utrecht, de eigenaar van het landgoed, worden we ook heel erg gestimuleerd om te vergroenen.”

Jullie bieden kinderfeestjes, boerderijschool, vrijwilligers; een drukke boel op de boerderij..
“Toen ik in het bedrijf kwam, zei ik: er moeten wel af en toe wat mensen over het erf komen, anders vind ik het te saai. Het begon met mensen die eens een kijkje kwamen nemen, of die wilden helpen omdat ze in een burn-out zaten. Dat is nu uitgegroeid naar een hele groep vrijwilligers die hier wekelijks aan het werk is. Ook heb ik een structurele samenwerking met twee scholen uit Utrecht. Die komen gedurende een periode elke week hier meehelpen. Daarnaast inderdaad kinderfeestjes en je kunt bijvoorbeeld een koe adopteren.”

Miranda en haar man Ko van Rijn voor hun boerderij.

Hoe ben je bij Wij.land betrokken geraakt?
“Ik las een berichtje over het project Van Pachter naar Partner, die leus sprak me heel erg aan. Je hoeft geen passieve pachter te zijn. De gemeente wil iets, wij willen iets, en misschien willen we wel veel hetzelfde en kunnen we samen optrekken. Toen ik meer las over Wij.land kreeg ik het idee dat wij nuttige kennis zouden kunnen opdoen en konden experimenteren met onze bodem en het grasland, dus hebben we ons aangesloten.”

Levert het op wat je verwachtte?
“Het is nog vroeg, we zijn bijvoorbeeld nog bezig met de bodempilot. Wel heb ik al goede adviezen gekregen om de structuur te verbeteren. Zo hebben we in plaats van kalk nu schelpen gestrooid. Met kruidenrijk grasland moeten we zelf nog aan de gang, we gaan komend voorjaar inzaaien. Maar ik vond het al heel waardevol om de ervaringen van anderen te horen. Ook goed om bij anderen te zien dat het een hele uitdaging is en een kwestie van lange adem.”

“De boerderij is niet alleen van ons, het is iets waar de hele gemeenschap van mag meegenieten”

Wat biedt het Wij.land-netwerk jou?

“De meeste Wij.land-boeren zitten ver uit de buurt, maar we hebben wel contact via de appgroepen en daar zie ik wel veel langskomen over wat anderen doen, hoe ze kruiden inzaaien bijvoorbeeld. Dat vind ik wel heel leerzaam.”

Wat is het mooiste van boer zijn?
“Het vaak buiten zijn, en de dieren. Ze zeggen niks, maar je goed voor ze zorgt, krijg je wel veel van ze terug. Ik merk ook hoe goed het kinderen doet als ze hier zijn en bijvoorbeeld een pony staan te borstelen. Het geeft zoveel rust.“

Je lijkt dat ook graag te willen delen
“Ja, ik vind het heel leuk om te laten zien wat wij doen en hoe wij dat doen. Uitleg geven over het verschil tussen gangbaar en biologisch, dat er veel meer soorten en maten zijn. Wij zijn ook duurzaam bezig en doen veel voor biodiversiteit. Verder wil ik heel graag de boerderij delen met zowel jongeren als volwassenen, hij is niet alleen van ons, het is iets waar de hele gemeenschap van mag meegenieten.”